Recensie over: aap-bis-zjwaam
Leesplankjes behoorden in het verleden tot een leesmethode. Ze waren onderdeel van het aanvankelijk leesonderwijs binnen de Nederlandse taal. Daarbij hoorden ook een grote leesplank voor het klassikaal gebruik, een letterdoosje of -kistje met losse letterkaartjes en een klassikale vertelselplaat. En soms een serie leesboekjes. Het bekende 'aap-noot-mies', met prenten van C. Jetses en ontworpen door M.B. Hoogeveen, is daar een voorbeeld van. De versie 'aap-roos-zeef', ontwikkeld in 1905 door E. Becker voor het katholieke onderwijs, is een an-der bekend leesplankje. In het boek 'aap-bis-zjwaam' verzamelde Leonie Robroek circa tweehonderd leesplankjes in de Nederlandse taal en dialecten uit Nederland en België, en enkele andere landen. Het resultaat is een permanente tentoonstelling van leesplankjes van de 18e eeuw tot 2013, een kleurrijke verzameling waarin taalverschillen en -overeenkomsten in beeld worden gebracht.
Recensie door: Levende Talen Magazine
