Recensie over: Berini
Berini is een symfonische voortzetting van Herman van der Horsts Houen zo! waarin deze cineast in eeuwige beelden met elke stoot op een heipaal een gebouw en Rotterdam in 1953 laat herrijzen. Dick Gebuys, Rotterdammer en wereldburger, omhelst schrijvers en vrienden, plaatsen en gebeurtenissen met een beeldende en emotionele kracht die mensen en plaatsen definitief aan je bindt en die je opstapjes aanreikt te (her)lezen, te kijken en te zien.
Bernini is een monumentale invulling van de opdracht in Kavafis’ wereldberoemde gedicht Ithaka: ‘Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka / wens dat de weg dan lang mag zijn, / vol avonturen, vol ervaringen./De Kyklopen en de Laistrygonen, / de woedende Poseidon hoef je niet te vrezen,/… wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd / de emotie die je hart en lijf beroert.’ De goden zijn Dick Gebuijs welgevallig, mogen die ook zijn lezers verblijden.
Recensie door: Gert Boonekamp
