Recensie over: Paul
Doordat een gepensioneerd leraar (1938) in 2014 in therapie gaat om minder last van depressieve buien te hebben, komt de periode sterk terug waarin zijn enige zoon schizofreen bleek te zijn en een eind aan zijn leven maakte. Dit boek is een uitvloeisel van het advies van zijn therapeut om de overledene brieven te schrijven. In de dagboekachtige brieven onderzoekt de auteur, die docent was in Maastricht, de gebeurtenissen van toen en gaat de confrontatie daarmee aan en met de dagboekfragmenten, citaten en tekeningen van zijn zoon. Ook schrijft hij over de steun die hij vindt in allerlei literatuur. Een boek dat laat zien dat een serieuze confrontatie met moeilijke gebeurtenissen de moeite waard kan zijn. Een moedig boek dat lezers in vergelijkbare omstandigheden kan steunen.
Recensie door: NBD Biblion
